Білий берег, біла крига, Біла річка, біла мгла. Промовля водичка тихо: - Як далеко до тепла! А над нею крига тонко Раптом скрипнула нараз. То рубають ополонку: Водохреща йде до нас. І нехай мороз лютує, Хай панує біла мла. У святій воді струмує Чиста крапелька тепла.
*
*
|